آنتونف 225 که 17 خدمه پروازی دارد دارای 6 موتور قدرتمند ساخت شرکت آنتونف اوکراین است این موتورها می توانند معادل 5/1 میلیون تن نیروی رانش ایجاد کنند آنتونف 225 قابلیت حمل 1500 نفر نیرو را دارا می‌باشد که این در نوع خود بی نظیر می‌باشد . مخازن سوخت این هواپیما قابلیت سوختگیری به میزان 280 تن را دارا می‌باشد و در حالت عادی در هر ساعت 18 تن سوخت مصرف می‌کند و با بار قابلیت پرواز به میزان 12 ساعت را دارا می‌باشد یکی از معایب این هواپیما ارتفاع خلبان با زمین در هنگام فرود یا پرواز است که تقریبا 10 متر می‌باشد در خصوص وزن آن همین نکته کافیست که آنتونف 225 وزنی معادل 8 فروند بوینگ 737 دارد . طول این هواپیمای غول پیکر 43 متر می‌باشد که با این طول می تواند بدنه یک بوینگ 737 را در خود جای دهد .

قابلیت دیگر این هواپیما حمل بار بصورت خارجی می‌باشد یعنی می توان با قراردادن قسمتی در روی بدنه هواپیما بارهای حجیم را نیز حمل نمود همانطور که در سال 1989 شاتل را حمل نمود . از بارگیری‌های مهم این هواپیما بعد از بازسازی می توان به بارگیری یک واگن قطار همراه با ریل به وزن 109 تن ، بارگیری ژنراتور و مولدهای برق و حمل ماشینها و وسایل و خدمه یک شرکت اتومیبل رانی را برای شرکت در مسابقات نام برد . در پایان قابل ذکر است این هواپیما قابلیت حمل بار تا 250 تن را دارا می‌باشد .

مشخصات هواپیما

بیشنه وزن هنگام برخاست: ششصد هزار کیلو گرم

بشینه وزن بار: دویست و پنجاه هزار کیلو گرم

طول: 84 متر

دهانه بال: 88?40 متر

ارتفاع: 18?10 متر

خدمه: 2 خلبان و 4 خدمه پرواز

پیشرانه: شش موتور توربوفن Lotarev D-18T

سرعت کروز: 800 کیلومتر بر ساعت

برد: 15400 کیلومتر

1. صفحات هموار زمینی، این سیاره را محل مناسبی ساخته است.

زمین یگانه سیاره دارای صفحه هموار در منظومه شمسی است. پوسته یا قشر بیرونی زمین به مناطق مختلف به نام صفحه های هموار زمین ساختی تقسیم شده اند. این مناطق بر فراز ماگما یا خمیر مواد معدنی داخلی زمین شناور بوده و می توانند برخلاف هم حرکت کنند. هر گاه دو صفحه با هم برخورد کنند، امکان دارد یک صفحه زیر صفحه دیگر برود. این پروسه بسیار مهم است.

زمانی که گیاه های میکروسکوپی در آبها می میرند به عمق دریاها سقوط می کنند. طی مدت بسیار طولانی، بقایای این نوع موجودات که سرشار از کربن شده اند، دوباره به قسمت داخلی زمین می روند و بازسازی می شوند. این گیاهان کربن را از اتموسفر زمین تخلیه می کنند و در نتیجه ما را در برابر اثرات گلخانه ای نجات می دهند و مانع آنچه که در زهره اتفاق افتاده، می گردند.

2. زمین تقریبأ یک کره یا گوی است.

شکل زمین را می توان بصورت کره ای که در قطبین پهن شده تصور نمود. در واقع یک گوی است، اما گردش زمین باعث می گردد تا در استوا متورم شود. بدین معنی که اندازه گیری از قطب تا قطب دیگر حدود 43 کیلیومتر کمتر از قطر زمین در استوای آن می باشد.

3. زمین اکثرأ از آهن، اکسیژن و سیلیکون ترکیب شده است.

اگر بتوانیم زمین را به ستون های جداگانه مواد معدنی تقسیم کنیم در آنصورت 32.1 درصد آهن، 30.1 درصد اکسیژن، 15.1 درصد سیلیکون و  13.9 درصد منیزیم می باشد. طبعأ اکثر این مقدار آهن در هسته زمین قرار دارد. اگر بتوانید به اعماق زمین بروید و هسته آن را بررسی کنید، می بینید که 88 درصد آن از آهن تشکیل شده است. 47 درصد پوسته یا قشر زمین را اکسیژن تشکیل داده.

4. 70 درصد سطح زمین را آب پوشانیده.

هنگامی که فضا نوردان برای اولین بار به فضا رفتند و با چشم  زمین را دیدند، آن را سیاره آبی ( آبی رنگ) نامیدند و این جای تعجب نیست. زیرا 70 درصد سیاره ما را اقیانوس ها پوشانیده اند و 30 درصد باقیمانده آن، زمین خشک و سفت است که بالاتر از سطح دریا قرار دارد.

5. اتموسفر زمین تا 10 هزار کیلومتر گسترده است.

خارجی ترین لایه اتموسفر را، جو خارجی (exosphere) می نامند که در ارتفاع 500 کیلومتر از زمین آغاز می شود. این پوشش تا 10 هزار کیلومتر بالا می رود و در آن قسمت، ذرات یا عناصر آزاد و خودگردان می توانند از کشش یا گرانش جاذبه ای زمین فرار کنند و توسط باد های خورشیدی پراکنده شوند.

اما این قسمت بالائی به شدت رقیق و نازک است. قسمت عمده اتموسفر در نزدیکی سطح زمین قرار دارد. در واقع، 75 درصد اتموسفر  در 11 کیلومتر  بالای سطح زمین می باشد.

6. هسته مذاب آهنی زمین یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند.

زمین شبیه یک مغناطیس بزرگ است که در بالا و پایین و در واقع نزدیک به قطب های جغرافیایی دارای قطب های مغناطیسی می باشد. این میدان مغناطیسی از سطح زمین تا هزاران کلیومتر به دور امتداد یافته و منطقه ای را ایجاد کرده که به نام مغناطیس کره  یاد می شود. ما باید مدیون مغناطیس کره باشیم، زیرا در نبود آن ذرات بادهای خورشیدی با زمین برخورد نموده و سطح آن را در معرض مقدار زیاد تشعشعات یا تابش های خورشیدی قرار می دهد. اما مغناطیس کره بادهای خورشیدی را به دور زمین هدایت نموده و ما را در برابر آسیب آن محافظت می کند.

7. گردش زمین به دور محورش 24 ساعت زمان نمی برد.

در واقع 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه است. این مدت زمانی است که زمین یک بار بدور محورش می چرخد و اخترشناسان آن را یک روز نجومی می نامند. پس حالا متوجه شدید که یک روز 4 دقیقه کمتر از مدتی است که قبلأ فکر می کردید. شما فکر می کنید که این زمان با گذشت هر روز زیاد می شود و طی چند ماه، روز شاید شب گردد و شب روز گردد.

اما به یاد داشته باشید که زمین بدور خورشید می گردد. هر روز، خورشید در مقایسه با ستار های دیگر حدود 1 درجه ( به اندازه ماه در آسمان) حرکت می کند. حالا، اگر شما این گردش کوچک خورشید را که بخاطر گردش زمین بدور آن متوجه می شویم نیز اضافه کنید در آن صورت با گردش زمین بدور محور اش 24 ساعت کامل را بدست می آورید.

8. یک سال زمینی 365 روز نیست.

در واقع 365.2564 روز است. این بار اضافه شد. 0.2564 روز، نیاز برای سال کبیسه را تکمیل می کند.

9. زمین تنها یک قمر و دو سیاره هم مدار مدارد.

چنانچه می دانید، زمین یک قمر (ماه) دارد. اما آیا میدانید که دو سیارک دیگر در یک مدار مشترک به دور زمین قفل شده اند؟ در مورد ماه زیاد توضیح نمی دهیم، زیرا مطمئن هستیم که همه شما آن را به خوبی شناخته اید.

اما سیارک 3753 کرویتین که قطر آن 5 کیلومتر است به نام قمر یا ماه دوم زمین یاد می شود.  این سیارک به دور زمین نمی گردد، بلکه یک مدار هماهنگ شده با زمین دارد. این قمر دارای یک مداری است که گویا زمین را در مدارش دنبال می کند، اما در حقیقت در یک مسیر جداگانه به دور خورشد، مدار خودش را طی می کند.

سیارک 200229AA فقط 60 متر قطر دارد و مدار آن بدور زمین شبیه نعل اسب است که هر 95 سال آن را به زمین نزدیک می سازد. طی حدود 600 سال، به نظر می رسد که زمین را در مداری شبیه مدار یک ماهواره دور بزند. دانشمندان پیشنهاد می کنند که این سیارک می تواند یک هدف خوب برای یک مأموریت اکتشافی فضایی باشد.

10. زمین تنها سیاره ای است که در آن حیات وجود دارد

ما وجود آب را در گذشته های مریخ و ذرات لازم برای ایجاد حیات را در تیتان، قمر زحل کشف نمودیم، اما زمین یگانه جایی است که حیات در آن کشف شده است.

اما اگر در سیارات دیگر هم حیات وجود داشته باشد، دانشمندان در حال آزمایشاتی هستند تا ما را در یافتن این حیات کمک کند. یک مدارگرد دیگر به نام آزمایشگاه علمی مریخ، طی چند سال آینده به سوی این سیاره      می رود و به تجهیزاتی مجهز می باشد که می تواند حیات را در خاک این سیاره کشف کند. آنتن های بزرگ رادیویی با بررسی ستاره های دور دست، سعی می کنند تا انواع سیگنال های حیات هوشمندی را که از فضای میان ستاره ای عبور می کنند، بشنوند.

در سال 1995 / 1374، هنگامی که میشل میر از دانشگاه ژنو اولین سیاره فراخورشیدی (سیاره‌ای که دور ستاره‌ای غیر از خورشید می‌گردد) را یافت، مسیری را بنیان گذاشت که آهنگ خود را همچنان حفظ کرده است. از آن روز تاکنون، حدود 360 سیاره کشف شده است که البته هیچ کدام با زمین یکسان نیستند.

آخرین این سیارات گلیسی 581‌ سی بود که توسط همکار دکتر میر، استفان یودری در سال 2007 / 1386 کشف شد. این سیاره از سنگ تشکیل شده و در فاصله‌ای از ستاره مادر در حال گردش است که منطقا وجود آب به صورت مایع در آن قابل انتظار است. از آنجا که ستاره مادر در قیاس با خورشید بسیار کوچک‌تر و کم فروغ‌تر ست، مدار گردش سیاره هم بسیار کوچک‌تر از مسیری است که زمین به دور خورشید می‌پیماید. اما گلیسی 581 سی طوری در مدارش تثبیت شده که نیمی از آن دائما بهره‌مند از نور ستاره است و در عوض روی دیگر همیشه به شب دچار است، که این موضوع نمی‌تواند نشانه خوبی برای حیات باشد.

طبق آنچه در هفته گذشته در اتحادیه بین‌المللی نجوم به ستاره‌شناسان اعلام شد، دو ماموریت جدید در جریان است تا به فهرست سیاره‌های دارای شرایط مورد نظر بیافزایند، یکی از دو ماموریت را فرانسویان از دسامبر 2006 / آذر 1385 آغاز کرده‌اند و دیگری را آمریکایی‌ها از اسفندماه گذشته. دکتر میر در این دیدار گفت که ماموریت فرانسوی‌ها موسوم به کوروت، تاکنون 80 سیاره فراخورشیدی یافته است. روند کار این پروژه با اندازه‌گیری کاهش اندک شدت نور یک ستاره در هنگامی است که سیاره مورد نظر از مقابل آن عبور می‌کند؛ پدیده‌ای که در اصطلاح فنی به آن گذر می‌گویند. جزئیات گذر تمامی سیاره‌ها به جز 7 مورد منتشر نشده بود تا این‌که دکتر میر در این دیدار اشاره‌ای به آنها کرد.

سیاراتی که تاکنون توسط کوروت کشف شده‌اند، نوعا از جرمی 30 برابر بیشتر از زمین تشکیل شده‌اند و در ظاهر دارای سطی جامد و سنگی هستند. همچنین آنها با سرعت بیشتری به دور ستاره‌هایشان می‌گردند و مسیر گردش اغلب آنها در طول دو یا سه ماه طی می‌شود و کمتر پیش ‌می‌آید که به یک سال بکشد. این مسئله برای آن دسته از کسانی که در آرزوی دیدن حیات در ورای کره خاکی هستند، خوشایند نیست. چنین سرعتی در گردش به این معنا است که سیاره مذبور در فاصله کمی نسبت به ستاره‌ مادرش قرار گرفته و بنابراین در مدارش به سختی تثبیت شده است.

با این حال، اخبار دیگر کوروت خیلی هم بد نیست. حدود 80 درصد از سیاراتی که دکتر میر کشف کرده، دارای خواهر هستند. وجود این تعداد زیاد از همسایه‌ها اشاره به این دارد که سیستم‌های سیاره‌ای گرایش به پایداری دارند و پایداری برای تکامل حیات مناسب است. دکتر میر سیستمی را توصیف کرد که 5 سیاره سنگی را در خود جای داده است. آنها جرم‌هایی معادل 11، 14، 26، 27 و 76 برابر زمین دارند. او صحبت‌هایش را با این ادعا به پایان برد که: «من واقعا اطمینان دارم که ما، سیاره مشابه زمین داریم که طی دو سال آینده پیدا خواهد شد.»

او و گروهش شاید در آینده مورد تقدیر قرار گیرند. در نیمه مرداد، آژانس فضایی آمریکا، ناسا، اعلام کرد که تلسکوپ فضایی سیاره‌یاب این آژانس موسوم به کپلر هم به خوبی به انجام وظایفش مشغول است. همچنین مقاله‌ای که در نشریه ساینس توسط ویلیام بروکی از مرکز تحقیقات ناسا در موفت‌فیلد کالیفرنیا نوشته شده بود، وجود سیاره‌ای مشابه مشتری را که در سال 2007 / 1386کشف شده بود، تایید و جزئیات دقیق‌تری در رابطه با جرم و تناوب مداری سیاره ارائه کرد. به علاوه، ابزارهای تعبیه شده در کپلر نسبت به کوروت حساس‌تر است، بنابراین باید آسان‌تر از پروژه فرانسوی موفق به یافتن سیاره‌ای هم‌اندازه زمین شود.