زیست نیوز- حسین صفاری مدیر گروه بهداشت محیط مرکز بهداشت استان اصفهان اظهار کرد: تلفن‌های مردمی از ابتدای روزهای آغازین محرم نشان می‌دهد که افراد خیری که اقدام به پخش نذورات می‌کنند هنوز از زیان‌های ظروف پلاستیکی آگاه نیستند. وی با بیان این‌که ظروف پلاستیکی دارای درجات مختلفی است و تعدادی از آن‌ها مورد تایید است، افزود: انواع نوشیدنی‌ها حتی نوشیدنی‌های سرد در ظروف پلاستیکی برای محیط زیست مشکلات زیادی ایجاد می‌کند.

به نقل از ایسنا، مدیر گروه بهداشت محیط مرکز بهداشت استان اصفهان با بیان این‌که سلامتی شهروندان و موضوع زیست محیطی دو فاکتوری است که موجب منع استفاده از ظروف پلاستیکی می‌شود، ادامه داد: ظروف پلاستیکی در تماس با حرارت و چربی سرطان زا است. صفاری بیان کرد: در حال حاضر ظروف یکبار مصرف گیاهی به وفور در بازار وجود دارد و از خیرین تقاضا می‌شود نذورات خود را در این ظروف توزیع کنند.

وی به ذبح حیوانات در خیابان‌ها اشاره کرد و گفت: با توجه به احتمال انتقال بیماری‌های مشترک بین انسان و دام که ممکن است موجب ابتلای انسان و حتی مرگ شود باید از ذبح دام در معابر و خیابان‌ها پرهیز شود. این کارشناس بهداشت محیط تصریح کرد: خون تازه دام، اگر آلوده باشد ابتدا قصاب سپس افرادی که دور محل اجتماع کرده‌اند و پس از آن کسانی که گوشت مصرف می‌کنند را در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار می‌دهد.

صفاری تاکید کرد: ذبح حیوانات در مقابل دسته‌های عزاداری و هیئت‌های مذهبی موجب باعث افزایش بیماری‌ها می‌شود و این موارد باید الزاما تحت شرایط بهداشتی و در کشتارگاه‌ها انجام شود. وی با اشاره به این‌که با حضور کارشناسان بهداشت محیط در هیئت‌های مذهبی آموزش‌های لازم در این خصوص ارایه شده است، افزود: غذاهای نذری باید یک ساعت قبل از مصرف بسته بندی شود تا از انواع آلودگی‌ها به دور باشد، چرا که سال گذشته مواردی از مسمومیت‌ مشاهده شده است.

همچنین ایرنا در این رابطه آورده است: زمانی که ظروف پلاستیکی وارد سفرهای ما شد هیچ کسی فکر نمی کرد که روزی به یک معضل زیست محیطی و بهداشتی تبدیل شوند .این ظروف پلاستیکی کم کم وارد مساجد ، تکایا و مراسم عزاداری شده اند و اکنون کار به جایی رسیده است که ظروف فلزی که سال ها جایگاه خاصی در مجالس داشتند امروزه به فراموشی سپرده شده و ظروف پلاستیکی جای آنها را گرفته اند.

براساس بررسی های انجام شده استفاده از ظروف یک بار مصرف پلاستیکی 73 درصد و گیاهی پنج درصد در ایام سوگواری افزایش پیدا می کند. این درحالی است که این ظروف پلاستیکی 300 تا 500 سال در طبیعت باقی می مانند.

از پیدایش و آغاز استفاده از ظروف یک بار مصرف در کشورمان بیش از 30 سال نمی گذرد اما در مدت چند سال اخیر سرعت تولید این ظروف آنچنان سریع بالا رفته که میزان تولید آنها به بالای 570 هزار تن در سال رسیده است.

?حسین عبیری گلپایگانی ? فعال محیط زیست در مورد استفاده از ظروف یک بار مصرف پلاستیکی گفت : در حال حاضر به ازای هر ایرانی در سال تقریبا 10 کیلو مواد نفتی به انواع ظروف پلاستیکی یک بار مصرف تبدیل می شود .

وی افزود : با توجه به جدی نگرفتن بازیافت پسماند این مواد ، میزان زیادی از آنها پس از مصرف در طبیعت رها می شوند و از آنجا که زمان جذب آنها در طبیعت بسیار طولانی است بنابراین خسارات جبران ناپذیری را به محیط زیست وارد می کنند.

بر اساس پیش بینی های کارشناسان زیست محیطی در صورتی که روند تولید ظروف پلاستیکی همچنان ادامه داشته باشد در چند سال آینده قشری از خاک زمین های کشاورزی ایران نیز از این مواد پلاستیکی پوشیده می شود.

پلاستیک ها از نفت که منبع انرژی تجدید ناپذیر است ، تهیه می شوند . مصرف روزافزون پلاستیک ها به معنی اتلاف این منبع انرژی است . از طرفی وقتی که مواد پلاستیکی را دور می ریزیم و یا بهتر بگوییم در فضای باز رها می کنیم آنها جزیی از منظره طبیعی آن ناحیه می شوند زیرا 250 تا 300 سال و برخی تا 500 سال در طبیعت باقی می مانند .

پلاستیک های مدفون از رشد ریشه های گیاهان جلوگیری می کنند این در حالی است که پلاستیکی شدن خاک موجب خفگی گیاهان می شود.

عبیری در این مورد گفت : ? مشکل بودن بازیافت مواد پلاستیکی و مخاطرات محیط زیست ? و? انتقال مواد مضر ( مونومرها) به غذا در شرایط خاص? از مهمترین معایب ظروف پلاستیکی یک بار مصرف است.

این فعال محیط زیست یادآور شد که هم اکنون حدود 5000 کارخانه و کارگاه تولید ظروف یک بار مصرف در کشور وجود دارد که بسیاری از آنها مجوز تولید این ظروف را ندارند . در حالی که باید تمام این ظروف بر اساس استاندارد های تعیین شده ، تولید شوند.

کارشناسان معتقدند انباشته شدن این مواد در طبیعت به خصوص در پارک های جنگلی و سواحل ، از نظر دیداری باعث نازیبایی مناظر و در نتیجه ناراحتی و کاهش بازدید کننده ها و کم شدن درآمد اقتصادی مناطق می شود.

ولی در این میان برخی از کارخانه های داخلی نیز ظروف یک بار مصرف بر پایه گیاهی تولید می کنند .

کار روی پلیمرهای گیاهی در جهان از سال 1970 و در زمان بحران نفت آغاز شد . در آن زمان کشورهای پیشرفته به فکر استفاده از موادی برای بسته بندی افتادند که وابسته به نفت و مشتقات آن نباشد ، بنابراین پلیمرهای گیاهی ساخته شده با ترکیباتی مانند سیب زمینی ، ذرت و گندم مورد آزمایش قرار گرفت .

این پلیمرهای هیدروکربنی دارای خواص ضعیف پلیمری هستند که با تغییر و اصلاح آنها می توان به ویژگی های پلیمر نفتی رسید. شکل و ظاهر این ظروف کاملا مشابه ظروف پلاستیکی است با این تفاوت که زیست تخریب پذیر هستند.

در بهمن ماه سال 1384 واحد تولید ظروف یک بار مصرف گیاهی با حضور وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی وقت در کشور گشایش یافت . ایران پس از کشورهای آمریکا ، انگلیس ، آلمان و ایتالیا پنجمین کشور جهان و اولین کشور آسیایی موفق در این زمینه و ورود به عرصه انقلاب سبز جهانی محسوب می شود.

تولید ظروف قابل بازیافت از پلیمرهای زیست تخریب پذیر بر دو پایه طبیعی و سنتزی است ، پلیمرهای بر پایه مواد طبیعی، بر اساس پلیمرهای با منشا حیوانی یا گیاهی هستند.

عمده ترین و شاخص ترین مواد اولیه طبیعی که در دنیا برای تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر مورد استفاده قرار می گیرند، ?پلی ساکارید ها? به خصوص انواع نشاسته هاست . نشاسته نیز از گندم ، ذرت ، سیب زمینی و برنج به دست می آید.

عبیری در مورد ظروف یک بار مصرف گیاهی گفت : مواد تشکیل دهنده پلیمرهای گیاهی در نقاط مختلف دنیا بر اساس فراوانی مواد گیاهی فرق می کند . به عنوان مثال در اروپا از نشاسته سیب زمینی و در آمریکا از نشاسته ذرت و در استرالیا از نشاسته گندم استفاده می شود . هر چند نشاسته سیب زمینی از لحاظ پلیمری دارای بیشترین خاصیت است اما در ایران از نشاسته ذرت استفاده می شود چون تولید آن زیاد است.

وی خاطرنشان کرد : در استفاده از این ظروف هیچ محدودیتی وجود ندارد و تمام انواع ظروفی که با پلاستیک های معمول ساخته می شوند با پلیمرهای گیاهی هم قابل تولید هستند. قیمت ظروف یک بار مصرف گیاهی تقریبا به اندازه بهای ظروف یک بار مصرف پلاستیکی است ولی در صورتی که جامعه به سمت استفاده از این ظروف گام بردارد ، بدون تردید قیمت آن ها بسیار کاهش می یابد.

در حال حاضر بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای اروپایی با به کار بستن روش های جانشین سعی کرده اند استفاده از ظروف یک بار مصرف پلاستیکی را به حداقل برسانند. کاربرد پلیمرهای گیاهی جهت تولید ظروف یک بار مصرف و به کارگیری کیسه های پارچه ای به جای کیسه های نایلونی در هنگام خرید نمونه ای از این روش ها است.

باید تلاش شود تا ظروف یک بار مصرف پلاستیکی بر پایه پلیمر جایشان را به ظروف یک بار مصرف بر پایه گیاهی بدهند در غیر این صورت خسارات ناشی از ظروف پلاستیکی پلیمری بر طبیعت ، محیط زیست و انسان جبران ناپذیر خواهد بود.

برخی از پژوهشگران می گویند با آزمایش خون می توانند به افراد اطلاع دهند که با چه سرعتی پیر می شوند.

مسأله «مرگ»، تعریف دقیق این حقیقت زندگی و زمان به وقوع پیوستن آن، همیشه از مهمترین پرسش های بشر بوده است. تصور کنید با انجام یک آزمایش خون به شما بگویند، مثلاً، حدود 12 سال دیگر بر روی این کُره خاکی وقت دارید.
 
دانشمندان می گویند به چنین امکانی دست یافته اند و شرکتی در بریتانیا نیز از هم اکنون با دریافت چهارصد پوند به افراد اطلاع می دهد که با چه سرعتی در حال پیر شدن هستند.
 
روزنامه «ایندپندنت» گزارشی در این مورد دارد که خلاصه ای از آن به شرح زیر است:
 دانشمندان موفق شده اند برای نخستین بار آزمایش فوق را بر روی جمعیتی از پرندگان در حیات وحش انجام دهند. آزمایش یاد شده نشان داده که هر پرنده با چه سرعتی در حال پیر شدن است.
 
نحوه انجام آزمایش به این ترتیب بوده است که طول متوسط پایانه فیزیکی کروموزوم های خطی موسوم به «تلومر» را اندازه گیری می کنند. تلومرها در طول زندگی ارگانیسم های زنده و هر مرتبه تقسیم سلولی کوتاه تر شده و در آستانه مرگ به کوتاهترین طول خود می رسند.  
 
پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که تلومرها را می توان در واقع نوعی ساعت داخلی بدن به شما آورد، ساعتی که با تعیین سن بیولوژیکی در برابر سن تقویمی انسان بسیار دقیق تر عمل می کند و تخمین مناسبی از میزان واقعی پیری است.
 
بر پایه این یافته علمی برخی از کارشناسان زیست شناسی به این نتیجه رسیده اند که با استفاده از آزمایش های تلومر می توانند نه تنها سرعت پیرشدن فرد را اندازه گیری کنند که احتمالاً خواهند توانست زمان باقی مانده وی را برای زنده ماندن نیز معین کنند.
 
آزمایش های تلومر پیش از این بر روی حیوانات آزمایشگاهی به طور گسترده انجام شده بود ولی برای نخستین بار است که این آزمایش بر روی حیوانات آزاد در حیات وحش انجام می شود. در همین حال دست کم یک شرکت بریتانیایی نیز اعلام کرده که بر روی افرادی که مایلند از زمان تخمینی باقی مانده عمر خود با خبر شوند آزمایش تلومر را انجام می دهد. این شرکت مبلغ 400 پوند را به عنوان هزینه چنین آزمایشی در نظر گرفته است.
 
از این سو نیز دانشمندانی که بر روی پرندگان آزاد آزمایش کردند به این نتیجه رسیده اند که آزمایش فوق به دقت طول عمر حیوان را معین کرده است. این محققان تعدادی چکاوک را در یکی از جزایر سیشلز برای انجام آزمایش خود انتخاب کردند.
 
دیوید ریچاردسون از دانشگاه آنجلیای شرقی می گوید: «ما مشاهده کردیم که طول تلومر شاخص بهتری از سن تقویمی برای تخمین طول عمر به شمار می رود. بدین ترتیب با اندازه گیری طول تلومر راه جدیدی برای اندازه گیری سن بیولوژیکی افراد پیدا کرده ایم - که چقدر از زمان خود را پشت سر گذاشته است.»
 
پژوهشگران طول متوسط تلومر پرندگان را بر روی جمعیتی 320 عددی از چکاوک ها انجام دادند. این پرندگان در جزیره کازین، یکی از جزایر کشور سیشلز، زندگی می کردند و به مدت 20 سال تمام تحت نظر پرنده شناسان قرار داشتند و تاریخچه هر پرنده به طور دقیق ثبت شده و موجود بود.
 در گزارش این پژوهش که در نشریه تخصصی «مولکولار اکولوژی» منتشر شد آمده است: «یافته های ما از نخستین سند روشن و غیرمبهم از رابطه میان طول تلومر و مرگ و میر در حیات وحش پرده بر داشته و اثباتی است بر رابطه میان کوتاه شدن طول تلومر به عنوان شاخصی از سن بیولوژیکی در برابر سن تقویمی ارگانیسم های زنده.»
 
انجام این تحقیق بر روی جمعیتی از پرندگان وحشی در یک جزیره از آن جهت اهمیت دارد که هیچ شکارچی طبیعی و مهاجرتی برای این قبیل پرندگان وجود ندارد. این حقیقت بدان معناست که دانشمندان می توانستند با فراغ بال به بررسی رابطه میان طول تلومر و طول عمر طبیعی این پرندگان بپردازند.
 
دکتر ریچاردسون می افزاید: «می خواستیم ببینیم که در طول عمر کامل یک پرنده چه اتفاقی رخ می دهد، به همین دلیل چکاوک های سیشلز را انتخاب کردیم که هیچ شکارچی ای [طبیعی] آنها را تهدید نمی کند و به دلیل موقعیت جغرافیایی محل زیست آنها هر پرنده را می توان در سراسر طول عمرش تا دوران کهولت حیوان دنبال کرد.»
 
این استاد دانشگاه آنجلیای شرقی در ادامه توضیح می دهد:‌ «ما بررسی کردیم که آیا در هر سن بخصوص می توان با استفاده از طول تلومر زمان مرگ را در حیوان تخمین زد. به این نتیجه رسیدیم که تلومرهای کوتاه و یا به سرعت در حال کوتاه شدن شاخص درستی برای پرندگانی بودند که ظرف یک سال می مُردند.»
 
به گفته دکتر ریچاردسون از دیگر نتایج این پژوهش آن بود که «پرندگانی که تلومرهای بلندتری داشتند مدت زمان بیشتری زندگی می کردند.» و آن گونه که این پژوهشگر می گوید: «پیش از این پژوهش دانشمندان بر این باور بودند که کوتاه شدن تلومرها با سرعتی ثابت در افراد انجام صورت می گیرد و طول تلومر را به عنوان ساعت داخلی برای اندازه گیری سن تقویمی ارگانیسم های حیات وحش مورد بررسی قرار داد.»
 
دیوید ریچاردسون تأکید می کند با وجود آنکه طول تلومرها با افزایش سن تقویمی کوتاه می شود، سرعت این روند در میان افراد مختلف هم سن و سال تفاوت دارد. یکی از دلایل چنین حالتی وجود استرس های زیستی متفاوت و میزان چالش ها و فشاری است که افراد مختلف در زندگی تجربه می کنند.

همه‌ی ما می‌دانیم که بدن مان به ویتامین D نیاز دارد تا در سلامت کامل باشد. اما س?ال اینجاست به چه میزان ویتامین D نیاز داریم و از چه راهی باید تأمین بشود؟ در این مطلب به این س?الات جواب می‌دهیم. با ما باشید.

نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D بدن را در معرض بیماری‌های زیادی قرار می‌دهد. متأسفانه کمبود این ویتامین که به ویتامین خورشیدی نیز معروف است می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کولون، سرطان سینه و سرطان پروستات را بالا ببرد.

از این گذشته بیماری‌های خودایمنی و حتی فشار خون بالا نیز به کمبود ویتامین D در بدن مربوط می‌شود.

علاوه بر این نتایج یک پژوهش نروژی که در مجله‌ی Cancer Causes and Controls به چاپ رسیده نشان می‌دهد میزان بالای ویتامین D خطر مرگ و میر ناشی از سرطان سینه، کولون و پروستات را کاهش می‌دهد. همچنین نتایج پژوهش‌هایی که در سال 2007 در مجله‌ی Archives of Internal Medicine به چاپ رسیده نشان می‌دهد که میزان بالای این ویتامین در بدن خطر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های مختلف و پیچیده را نیز کاهش می‌دهد.

بهترین منابع ویتامین D

آفتاب عالم‌تاب بهترین و اصلی‌ترین منبع ویتامین D محسوب می‌شود. زمانی که بدن ما در معرض نور خورشید و اشعه های ماورای بنفش قرار می‌گیرد این ویتامین در پوست تولید می‌شود. یک فرد با پوست روشن با قرار گرفتن 20 دقیقه‌ای در معرض نور خورشید زمانی که شاخص اشعه‌ی ماورای بنفش 7 یا بیشتر است می‌تواند 10000 واحد بین‌المللی ویتامین D جذب کند. با این حال هنوز نمی‌توان به طور دقیق زمانی را که باید در معرض اشعه های ماورای بنفش بود را تخمین زد. یعنی نمی‌توان به طور دقیق گفت یک فرد چند دقیقه باید زیر نور خورشید باشد تا ویتامین D مورد نیازش را جذب کند. در واقع نیاز افراد متفاوت است. باید بدانید که پوست‌های تیره تر کمتر از پوست‌های روشن ویتامین D تولید می‌کنند. از این گذشته هر چه سن بالا می‌رود تولید این ویتامین نیز کاهش می‌یابد.

البته منظورمان این نیست که برای جذب این ویتامین خودتان را زیر نور خورشید جزغاله کنید. در این صورت به خصوص اگر تابستان هم باشد امکان آفتاب‌زدگی و مشکلات دیگر وجود دارد.

توجه داشته باشید تاکنون هیچ پژوهش علمی به این نتیجه نرسیده است که بین ویتامین جذب شده از طریق نور خورشید با ویتامین دریافتی از طریق مصرف مکمل‌ها تفاوتی وجود داشته باشد. متخصصان به بزرگسالان و افراد سالمند توصیه می‌کنند که روزانه یک مکمل ویتامین D مصرف کنند و چند دقیقه در زیر نور خورشید باشند. البته نباید در فصل تابستان بین ساعات خیلی گرم روز زیر نور خورشید باشید. روزانه چند دقیقه در معرض نور خورشید بودن نیز برای جذب این ویتامین کافی است. توجه داشته باشید کمبود ویتامین D با آزمایش خون مشخص می‌شود. برای مصرف مکمل هم اول از هر چیز با پزشک مشورت کنید.

ویتامین D م?ثرتر از واکسن آنفلوآنزا

فصل زمستان که می‌شود خیلی از مردم علاوه بر تلاطم خرید لباس گرم و آماده کردن منزل به فکر واکسن آنفلوآنزای بچه ها و نوجوانان خود نیز می‌افتند. باید بدانید محققان به این نتیجه رسیده‌اند که ویتامین D احتمال ابتلا به آنفولانزا در بین کودکان 6 تا 15 ساله را 50 درصد کاهش می‌دهد.

پزشکان مدرسه‌ی پزشکی دانشگاه Jikei توکیو به این نتیجه رسیده‌اند که ویتامین D از داروهای ضدویروس و واکسن‌های ضد آنفولانزا م?ثرتر عمل می‌کند.

در این پژوهش که در بین زمستان سال 2008 تا 2009 انجام شده 354 کودک شرکت داشتند. زمانی که بدن در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد به طور طبیعی ویتامین D تولید می‌کند.

محققان بر این عقیده‌اند که داروهای ضد ویروسی مانند zanamivir و oseltamivir احتمال ابتلا به آنفلوانزا را به میزان 8 درصد کاهش می‌دهد در حالی که ویتامین D این احتمال را به نصف می‌رساند.