این شرکت در سیاتل، در ایالت واشنگتن توسط ویلیام .ای بوئینگ در 15 ماه ژوئیه سال 1916، تحت عنوان «شرکت محصولات و تولیدات هوایی اقیانوس آرام» طبق برنامه قبلی 15 ژوئن سال 1916 با اولین پرواز یکی از دو B&W هواپیمای دریایی ساخته شده با کمک جرج کونراد وسترولتس مهندس ملوان ایالات متحده آمریکا تشکیل شد. در 9 ماه مه سال 1917 این شرکت به عنوان «شرکت هواپیمایی بوئینگ» ثبت شد. ویلیام . ای. بوئینگ ، تحصیلات خود را در دانشگاه یله تمام کرده بود و در اول در صنعت چوب بری کار می‌کرد که در آن کار ثروتمند شد و اطلاعاتی درباره چوب و ساختار آن کسب کرد.این اطلاعات و معلومات ارزش خود را در طراحی‌های و سرهم بندی هواپیماها ثابت کرد و نشان داد.

در سال 1927، بوئینگ خط هوایی دایر کرد که به اسم حمل و نقل هوایی بوئینگ (BAT) نامیده می‌شد.یک سال بعد BAT به عنوان]] حمل و نقل هوایی اقیانوس آرام [[معروف شد و با شرکت هواپیمایی بوئینگ به صورت یک کمپانی ادغام شدند. این شرکت در سال 1929 اسم خود را به هواپیماسازی ایالات و اتحادیه حمل و نقل عوض کرد و رعایت اصول]] پرات & وایتنی،استانداردهای هامیلتون| استانداردهای صحیح شرکت هامیلتونو چانس ووگت را لازم دانست. سپس هواپیمایی ایالات شرکت حمل و نقل هوایی ملیرا در سال 1930 خریداری کرد..قانون پست هوایی [[مصوب 1934 که بودن خطوط هوایی و سازندگان و تولید کنندگان را تحت چتر یک اتحادیه قدغن می‌کرد ، باعث شد که این شرکت به سه شرکت کوچک‌تر تقسیم شود- شرکت هواپیمایی بوئینگ،]]خطوط هوایی ایالاتواتحادیه هواپیمایی ایالات و تکنولوژیهای ایالات[[. در نتیجه ویلیام بوئینگ سهام خود را فروخت.

بعد از مدت کوتاهی، یک قرارداد با شرکت]]خطوط هوایی جهانی پان امریکن[[، (Pan Am) به انجام رسید و تولید و ساخت شناورهای هوایی را آغاز و توسعه داد که برای حمل مسافر از راههاو فضاهای بالای اقیانوسها و قاره‌ها استفاده شود. اولین پرواز]] بوئینگ 314| بوئینگ 314 ملخ دار [[در ماه ژوئن سال 1938 بود . آن بزرگ‌ترین هواپیمای غیر نظامی در زمان خود بود که ظرفیت 90 مسافر را در پرواز روزانه و 40 مسافررا در پرواز شبانه داشت. یک سال بعد، اولین پرواز مسافری منظم از ایالات متحده آمریکا به]] بریتانیای کبیر| انگلستان [[بکار افتاد. در نتیجه بتدریج راههای هوایی دیگری باز شدند که بزودی شرکت پان امریکن توانست با بوئینگ 314 به فواصل و مسافتهایی در سراسر جهان پرواز کند.

در سال 1938 شرکت بوئینگ کار برروی هواپیمای]] بوئینگ 307| مدل 307" استرالاینر[[.را تکمیل کرد. این اولین هواپیمای حمل و نقل با کابین دارای فشار بود و این هواپیما قابلیت پرواز درارتفاع جغرافیایی 20000 فیت —که بالاتر از محل بیشتر آشفتگی‌ها وتغییرات و تحولات جوی می‌باشد ، داشت

در طی]] جنگک جهانی دوم بوئینگ تعداد بیشمار و بسیار زیادی ازبمب افکنها [[را تولید کرد. بسیاری از کارگران آن زنان بودند که شوهران آنها به جنگ رفته بودند. در اول ماه مارس سال 1994تولید در همان مقیاس باقی ماند و بنابر همین منوال بیش از 350 هواپیما در هر ماه ساخته شد. برای پیشگیری از حمله از طریق هوا ، محوطه تولید با وسایل و مواد سبز رنگ و به رنگ مزرعه پوشانده شد. در طی این سالهای جنگ شرکتهای هواپیمایی پیشقدم ایالات متحده آمریکا با همدیگر به تشریک مساعی پرداختند. هواپیمای بمب افکن طراحی شده توسط بوئینگ]] فورترس پروازکننده B-17|B-17 توسط شرکت لاکهید|شرکت هواپیماسازی لاکهید وشرکت هواپیماسازی داگلاس|شرکت هواپیمایی داگلاستکمیل و سوار شدند و هم‌زمان سوپرفورترسB-29|B-29 همچنین توسط شرکت هواپیماسازی بل| هواپیمایی بل وشرکت گلن. ال. مارتین[[ تکمیل و سوار شدند.

بوئینگ 377 استریتوکرویزر

بعد از جنگ، بیشتر سفارش‌ها برای بمب افکنها انصراف داده شدند و 70000 نفر که در شرکتهای هواپیمایی کار می‌کردند ، کار خود را از دست دادند.شرکت سعی کرد که این ضررو نقصان را سریعا با فروش ]]استراتوکرویزرخود ، یک هواپیمای لوکس چهار موتوره تجارتی ایرلاینر[[که از هواپیماهای B-29 توسعه و تکمیل کرده بودند ، جبران کند. اما با وجود این فروش این مدل مطابق آنکه انتظار می‌رفت ، نبود و شرکت بوئینگ شروع به جستجوی فرصتهای دیگری برای غلبه براین وضعیت شد. این شرکت توانست هواپیماهای نظامی را برای حمل و نقل سربازان و]]سوخت گیری هوایی [[استفاده کند.

دهه 1950

در اواسط دهه 1950 تکنولوژی بطور مناسبی توسعه پیدا کرد که به شرکت بوئینگ امکان توسعه وتولید محصولات جدید را فراهم کرد. یکی از اولین آنها]] راکت کوتاه برد کنترل شونده بود که می‌توانست هواپیماهای دشمن را شناسایی و هدف قرار دهد. درآن موقع در زمان جنگ سرد[[یک حقیقت جدی برای زندگی شد و شرکت بوئینگ از تکنولوژی راکت کوتاه برد برای توسعه و تولید راکتها و موشکهای قاره پیما استفاده کرد.

در سال 1985، شرکت بوئینگ شروع به ارائه هواپیمای]] بوئینگ 707|707 اولین جت ایرلاینر تجارتی ایالات متحده آمریکا ، در پاسخ به، د . هاویلند کامت[[ ]]بریتانیای کبیر| انگلیسی، سود اویشن کاراوله، فرانسه| فرانسوی و توپولف ،اتحاد جماهیر شوروی،توپولف تی یو-104| تی یو-104 مدل «کامل»[[که از جمله اولین نسل هواپیماهای تجارتی جهان بودند ، کرد،. با 707 ، یک هواپیمای چهار موتوره ، هواپیمای 156 مسافری ، ایالات متحده آمریکا در صدر کشورهای تولید کننده هواپیماهای تجاری قرار گرفت. چند سال بعد ، بوئینگ دومین نوع این هواپیما ، بوئینگ 720 را به تولیدان خود اضافه کرد که کمی سریعتر بود و برای فواصل کوتاهتری بود.. چندین سال بعد]] بوئینگ 727|727 [[هواپیمای تجاری دیگر که مشابه اندازه نوع قبلی بود ولی سه موتور داشت و برای راههای با حوزه متوسط طراحی شده بود را معرفی کرد. بوئینگ 727 فورا به عنوان هواپیمای راحت ومناسب برای مسافر، خدمه و خطوط هوایی قبول شد. اگرچه تولید آن تا سال 1984 ادامه نیافت ، در آغاز قرن بیست و یکم نزدیک به 1300 فروند بوئینگ 727 در خطوط هوایی جهان در سرویس و مشغول کار بودند.

دهه 1960

هلیکوپتر پیاسکی در سال 1960 به بوئینگ سفارش داده شد و توسط بخش ورتول برای ساخت آن اقدامات لازم به عمل آمد. روتور دوقلو شینوک CH-47 که توسط ورتول تولید شد ، اولین پرواز خود را در سال 1961 انجام داد.این هلیکوپتر با نیروی بالابرنده قوی تا به امروز وسیله کاری و مناسب باقی مانده‌است. در سال 1964 ورتول همچنین شروع به تولید]] اسب دریایی CH-46کرد

Boeing 737-300

.

در سال 1967، شرکت بوئینگ هواپیمای دیگری با حوزه پرواز متوسط و کوتاه، با دو موتور ]]بوئینگ 737|737 [[کرد. آن پرفروش‌ترین هواپیمای جت تجارتی جهان در تاریخ هوانوردی شد. بوئینگ 737 هنوز تولید می‌شود و توسعه‌ها و پیشرفتهای مداومی برروی آن صورت می‌گیرد. چندین نوع آن اساسا]] ظرفیت صندلی[[ و حوزه پرواز آن توسعه و تکمیل شده‌اند

The 707 and 747 formed the backbone of many major airline fleets through the end of the 1970s.

جشنهای انجام شده برای اولین ]]بوئینگ 747|747-100 در سال 1968 در کارخانه بزرگ و عظیم آن در اورت ، واشنگتن| اورت[[انجام گرفت که برای مدت یک ساعت از خانه بوئینگ در سئاتل هدایت شد. هواپیما اولین پرواز خود رایک سال بعد انجام داد . اولین پرواز تجاری آن در سال 1970 انجام شد. بوئینگ 747 حوزه پرواز قاره پیما و ظرفیت صندلیهای بیشتری از هواپیمای بوئینگ قبلی داشت.

شرکت بوئینگ همچنین ضد زیردریایها را تولید و توسعه داد. خدمه پروازUSS High Point (PCH-1)یک ضد زیردریایی تجربی بود. ضد زیردریاییهاUSS Tucumcari (PGH-2)بیشتر موفق بود. فقط یکی از آنها ساخته شد اما آن در ویتنام و اروپا قبل از استفاده در سال 1972 سرویس دید.نوآوریهای جت آبی و کاملاً غوطه ور شونده مدلی برای ضد زیردریاییهای پگاسوس و جت‌های آبی در سال 1980 بود.توکومکاری و قایقهای بعدی در رنتون تولید شدند. هنگامی که ملوانان ضد زیردریایی‌ها از کار برکنار می‌شدند، سویفتهای شیرجه رو شکارچی و جتهای آبی هنوز در آسیا در خدمت بودند.

دهه 1970

در اوایل دهه ]]1970بوئینگ با بحران جدیدی روبرو شد. پروژه آپولو| برنامه آپولو [[که بوئینگ در آن بطور گسترده‌ای در دهه قبلی شرکت داشت ، تقریباً بطور کامل انصراف داده شد. یکبار دیگر بوئینگ امیدوار بود که این خسارت را با فروش هواپیماهای تجاری خود جبران کند. اما با وجود این ، در آن موقع رقابت شدیدی در صنعت خطوط هوایی در جریان بود بطوریکه بوئینگ نتوانست حتی یک سفارش در مدت یک سال بدست آورد.ریسک بوئینگ برای آینده ، تولید هواپیمای 747 جدید تاخیر پیدا کرد و مواجه با هزینه‌های بالاتری از هزینه‌های پیش بینی شده گردید. مشکل دیگر در سال 1971]] کنگره ایالات متحده آمریکا| کنگره ایالات متحده آمریکا بود که تصمیم گرفت که حمایت مالی برای توسعه هواپیمای مافوق صوت،بوئینگ 270|270 را در پاسخ به کنکورد [[انگلیسی – فرنسوی که مواجه با توقف پروژه بودند ، متوقف کند شرکت مجبور بود که تعداد کارکنان خود را فقط در منطقه سئاتل به نیمی از آنها یعنی 80000 نفر کاهش دهد. در ژانویه سال 1970 اولین هواپیمای بوئینگ 747 ، چهار موتوره با حوزه پرواز طولانی تر ، اولین پرواز تجاری خود را انجام دهد. این هواپیمای معروف کاملاً شیوه پرواز را با 450 مسافر]]ظرفیت صندلی و نشستن بیشتر [[و دکل بالایی آن عوض کرد. تا سال 2001 بوئینگ تنها شرکت سازنده هواپیما بود که چنین هواپیمایی تولید می‌کرد و نزدیک به 1400 واحد از آنها را تولید کرده بود.( حالا ایرباس]]ایرباس A380 را که هنگام تولید بزرگ‌ترین هواپیمای عملیاتی و مورد استفاده بود، تولید می‌کند. هواپیمای بوئینگ 747 تحت کارهای توسعه و پیشرفتی رفته‌است که آن را از نظر تکنولوژیکی مطابق روز نگهدارد. در طی دهه 1970 ، بوئینگ همچنین وسایل نقلیه با ریلهای کوچک را توسعه داد که در سان فرانسیسکو و بستن از آنها استفاده می‌شد. آنها موفقیت کمتری داشتند چونکه مدلهای مختلفی برای جایگزینی با آنها تا دهه 2000 انتخاب شدند.

دهه 1980

The narrowbody Boeing 757 replaced the 707 and 727.

در سال 1983، وضعیت اقتصادی شروع به بهبود کرد. شرکت بوئینگ یک هزارمین هواپیمای مسافری 737 را تولید کرد.در طی سالهای فوق ، هواپیماهای تجاری و انواع نظامی وسایل اصلی خطوط هوایی و نیروهای نظامی شدند. همگام با افزایش مسافران ترافیک خطوط هوایی افزوده شد، رقابت اساسا از طرف ]]اروپا به عنوان شرکتهای جدید در تولید هواپیماهای تجاری ایرباس سخت تر و بیشتر شد بوئینگ مجبور بود که هواپیمای جدیدی ارائه کند و انواع یک سکانه بوئینگ 757|757توسعه یافت و بزرگ‌تر شد و به نوع دوسکانه بوئینگ 767|767 عوض شدند و انواع ارتقا داده شده 737 بودند. یک پروژه مهم دراین دو سالبرنامه شاتل فضایی|شاتل فضایی [[بود که شرکت بوئینگ با تجربیاتی در مورد راکتهای فضایی در طی برنامه آپولو بدست آورده بود، درآن شرکت کرد.شرکت بوئینگ همچنین در مورد محصولات دیگری در زمینه برنامه‌های فضایی شرکت کرد و اولین مقاطعه کار برای]] ایستگاه فضایی بین‌المللی [[بود. درهمان زمان چندین پروژه نظامی به زیر تولید رفت، هلیکوپت کومانچی، (هلیکوپتر دارای ایراد که در دهه بیست و یکم هرگز به خط تولید نرفت) سیستم دفاع فضایی آونجر و نسل جدیدی از راکتها با برد کوتاه نیز تولید شدند. شرکت بوئینگ در ارتقا و توسعه تجهیزات نظامی موجود و توسعه انواع جدید خیلی فعال و کوشا بود.

دهه 1990

Air France 777-300ER

در ماه آوریل 1994 ، شرکت بوئینگ هواپیمای جت تجاری بسیار مدرن دوموتوره ]]بوئینگ 777|777 با ظرفیت صندلی بیشتر [[بین 300 تا 400 مسافر را در شکل سه کلاس استاندارد ، در بین 767 و 747 معرفی کرد. این هواپیمای دوموتوره با طولانی‌ترین مسافت پروازدر جهان ، بوئینگ 777 که اولین هواپیمای بوئینگ با مشخصات]] سیستم کنترل پرواز هواپیما| پرواز با کابل [[بود و در پاسخ به ایرباس اروپایی بود که بداخل بازار سنتی بوئینگ داخل شده بود. این هواپیما عموماً به نام سه پایه هفتم نامیده می‌شود که نقطه عطفی به عنوان اولین هواپیمای کاملاً طراحی شده با استفاده از تکنیکهای]] طراحی کامپیوتری|[[CADبود. همچنین در اواسط دهه 1990 شرکت نوع تجدید شده 737 بود که بنام نسل بعدی 737 یا 737/NG شناخته شده‌است. آن به عنوان هواپیمای با فروش فوق العاده و سریع در تاریخ هواپیمای بوئینگ معروف شد ودر]] 20 ماه آوریلسال2006 از فروش نوع «کلاسیک 737» مطابق سفارش 79 هواپیما از خطوط هوایی جنوب غربی [[گذشت.خطهای « نسل بعدی 737» که شامل 737-600، 737-700، 737-800 و737-900می‌شود.

در سال 1996 شرکت بوئینگ از شرکت هوا وفضای]] راک ول بین‌المللی| راک ول [[و واحدهای دفاعیی سفارشهایی دریافت کرد. محصولات راک ول به عنوان وسایل فرعی بوئینگ شدند که به اسم کمپانی بوئینگ آمریکای شمالی معروف شدند. یک سال بعد ، بوئینگ با شرکت]] مک دانل داگلاس ادغام شد. مطابق ادغام بین بوئینگ و مک دانل داگلاس ، شرکت مک دانل داگلاس MD-95 به بوئینگ 717|717-200[[تغییر نام پیدا کرد و تولید MD-11 بعداً متوقف شد. شرکت بوئینگ هویت اتحادیه جدیدی با تکمیل این ادغام ، و با تهیه لوگو وآرم بوئینگ و نوع سبک سمبل مک دانل داگلاس رابرگزید که از لوگوی هواپیمای داگلاس در دهه 1950 مشتق می‌شد ، بخود گرفت.

دهه 2000

نوشتار اصلی: تاریخ نوین شرکت بوئینگ

در سالهای اخیر بوئینگ با رقابت فزاینده‌ای از طرف ایرباس مواجه شده و مدلهای متوسط عمومی ( با کاهش هزینه‌های نگهداری و آموزش) ارائه کرده و آخرین تکنولوژی سیستم کنترل پرواز با کابل بکار گرفته شده‌است.از دهه 1970 ایرباس خانواده هواپیماهای خود را افزایش و گسترش داده تا جایی که آنها توانسته‌اند تقریباً همه هواچیماهایی در هر کلاس را ارائه کنند که بوئینگ تولید می‌کند. در حقیقت حالا ایرباس در بازارهای رقابت می‌کند که زمانی بوئینگ آنهارا در اختیار کامل خود داشت، برای مثال]] ایرباس [[A320|A320 به عنوان چند وسیله حمل و نقل| با هزینه اداره و کنترل پایین[[،( هواپیمایی که توسط این خطوط هوایی استفاده می‌شده بطور سنتی بوئینگ 737 بود) وA380 بازار خیلی بزرگ هواپیما را بخود اختصاص داده بود هواپیمای 747 از رقابت با سذی‌های 777-300 بوئینگ دچار زحمت و مشکل بود.

اخیرا شرکت بوئینگ برای معرفی هواپیمای جدیدی طرح ریزی می‌کند]] بوئینگ 787| «هواپیمای رویایی» 787]] و چهار هواپیمای مختلف دیگربا حوزه پرواز فوق العاده زیاد که ]]بوئینگ 777|777-200[[DLRو 737-900ER، 737-700ER و747-8 هستند.هواپیمای 787 در اول توسط طراح 7E7 توسعه یافته بود. هواپیمای بوئینگ 777-200LR طولانی‌ترین حوزه پرواز هواپیماهای تجاری را داشت و اولین هواپیمایی بود که توانست نصف فضای اطراف کره زمین را در یکبار با محموله‌ای که هزینه آن پرداخت شده بود ، پرواز کرد و رکورد طولانی‌ترین پرواز هواپیماهای تجاری را با طی مسافت 21601 کیلومترکسب کرد. هواپیمای 777-200LR تستهای پرواز را تکمیل کرده و مدارک ومجوزهای لازم را با فروش اولین هواپیمااز این نوع را به]] خطوط هوایی بین‌المللی پاکستان[[،(PIA) در سال 2000 اخذ کرد. هواپیمای مدل 737-900ER بر طبق مدل 737-900Xکه نوع توسعه یافته 737-900 بود ساخته شده‌است. مدل اخیر 737-900 حوزه پرواز محدود تر و ظرفیت محدود تری داشت بطوریکه آن نمی‌توانست در وضعیت و شرایط جوی ناگوار ومه پرواز کند و همچنین ویژگی ثابت کلاس درجه دو را داشت. هواپیمای 737-900ER حوزه پرواز هواپیمای 737-900ER به حوزه پرواز مشابه 737-800که قابلیت پرواز با مسافرین بیشتر بعلاوه دو درب خروجی اضطراری اضافی راداشت ، ارائه می‌کرد.

در سال 2004 ، شرکت بوئینگ تولید هواپیمای 757 را بعد از تولید وساخت 1055 فروند از آنها لغو کرد، که آخرین هواپیما به خطوط هوایی شانگهای در چین فروخته شد. این هواپیما خیلی پیشرفته ، مدل کشیده و بزرگ انواع هواپیماهای 737 بودند که در اول با هواپیمای 757 رقابت می‌کردند و هواپیمای جدید]] بوئینگ 787|787-3 [[بعضی از بازارهای فوق العاده بوئینگ 757 را بدست آورد. شرکت بوئینگ همچنین تولید هواپیمای 717 را به جهت فروش کم ، لغو کرد و کمی بعد تولید بوئینگ 767 هم به دلیل مشابه لغو شد. اما با وجود این ، اگر شرکت بوئینگ سعی می‌کرد که کنترات با تانکرهای جدید USAF رابرنده شود، برنامه هواپیماهای 767 ممکن بود ادامه یابد و فروش خوبی داشته باشد. همچنین شرکت بوئینگ در حال ساختن یک هواپیمای بسیار پیشرفته 747،]] 747-8است که می‌تواند رقابت بسیار نزدیکی با ایرباس A380 داشته باشد.این هواپیما بطور غیر رسمی در نمایش هوایی پاریس [[در سال 2005 معرفی و نشان داده شد. هواپیمای 747-8 یک نوع هواپیمای کشیده و درازاست که کیفیت بالا و حوزه پرواز بیشتری دارد. مدلهای مسافری و باری آن ممکن است 12 فیت و 18 فیت از انواع 747-400 درازتر باشند.

در بیست و یکم ماه اوت سال 2006]] اسکای نیوز [[اعلام کرد که نسل بعدی هواپیماهای بوئینگ 737 از سال 1994 تا 2002 شامل قطعات دارای ایراد و خراب بوده‌اند. این گزارش مشخص می‌کرد که قطعات بدنه هوایی که توسط]] دوکومون[[ ساخته شده بودند توسط کارکنان بوئینگ قطعات دارای ایراد و خراب شناخته شدند اما شرکت بوئینگ اقدامی در مورد آنها به عمل نیاورد. شرکت بوئینگ اظهار داشت که این اظهارات «بدون دلیل و غیر موجه» بودند.^[1]

بوئینگ به خدمت به عنوان اولین مقاطعه کار ایستگاه بین‌المللی فضایی ادامه داده و تعداد زیادی از قطعات مهم و عمده را تولید کرده‌است

در هفدهم دسامبر 1903، دو برادر از ایالت اهایو (آمریکا) ماشین ابداعی خود را به پرواز در آوردند. «برادران رایت» پس از تدارک و پیش بینی تمامی تمهیدات لازم برای انجام پروازی سهل و ایمن ، روز 14 دسامبر 1903 را برای اولین پرواز آزمایشی هواپیمای ابداعی خود انتخاب کردند که متأسفانه اولین اقدام آنها هرگز موفقیت آمیز نبود. اما سرانجام آنها موفق شدند که در روز 17 دسامبر ، یعنی تنها سه روز بعد ، هواپیمای یک موتوره خود را برای چهار مرتبه در آسمان به پرواز در آورند و نام خود را برای همیشه در صدر فهرست پرندگان انسان نما به ثبت رسانند.

آنها در سال 1901 با اضافه کردن یک سکان افقی ، یا به عبارت بهتر «بالابر» ، در جلوی هواپیما موفق شدند تعادل طولی (یا جلو به عقب) هواپیما را حفظ کنند. یک سال بعد ، آنها یک سکان عمودی نیز برای تعبیه در پشت هواپیما ابداع کردند تا به کمک آن بتوانند هواپیما را به سمت جناحین متمایل سازند و به عبارتی آنرا در ارتفاع لازم به پرواز درآورند. بدین ترتیب ، آنها موفق شدند تعادل هواپیما را در هر سه بعد اصلی (شامل طول ، عرض و ارتفاع) حفظ کنند و اسباب کنترلی لازم را در طرح اصلی هواپیما بگنجانند.

برای تأمین نیروی پیشران هواپیما نیز آنها از یک موتور گازوئیلی 4 سیلندر معمولی با قدرت 12 اسب بخار استفاده کردند که البته برای کاهش وزن آن از عنصر آلومینیوم در ساخت کارتل آن سود بردند. برادران رایت برای انجام پروازهای آزمایشی خور ناحیه Outer Banks در ایالت کارولینای شمالی ، کمی آن سوتر از خطوط آهن حمل و نقل زمینی و همچنین کمی دورتر از کشتیهای پهلو گرفته در ساحل را که نقطه باد خیز بسیار مناسبی بود، انتخاب کردند. هواپیمای دوباله آنها از روی یک ریل پرتاب چوبی به مسافت حدود 60 فوت (بیش از 18 متر) و در جهت مخالف بادی به سرعت بیش از 20 مایل در ساعت (بیش از 32 کیلومتر در ساعت) به هوا بر می‌خاست.

در اولین آزمایش ، ویلبر مسافتی در حدود 120 فوت را در مدت زمانی در حدود 12 ثانیه طی کرد. در آخرین و طولانیترین پرواز نیز که بوسیله ویلبر انجام شد مسافتی در حدود 852 فوت در 59 ثانیه طی شد. حوالی ظهر آن روز ، یکی از معدود شاهدان این پروازها که جوانی به نام «جانی مور» بود پس از دیدن موفقیت برادران رایت ، در حالی که از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجید، شروع به دویدن در کنار ساحل کرد و فریاد زد: «آنها بالاخره موفق شدند، آنها بالاخره موفق شدند، چقدر خوب شد که آنها بالاخره پرواز کردند.»

«ویلبر رایت» که عمر کوتاه تری داشت در 30 مه 1912 در اثر ابتلا به بیماری تیفوئید در سن چهل و پنج سالگی درگذشت و برادرش «ارویل» در 30 ژانویه 1948 در سن هفتاد و شش سالگی بدرود حیات گفت.

 سال 1903 وقتی نخستین هواپیما توسط برادارن رایت به پرواز درآمد،‌ مهمترین دغدغه آنها حفظ سلامت و ایمنی هواپیما و سرنشینان آن بود. امروز نیز پس از گذشت یک قرن در حالی که بشر به اعماق فضای خارج از جو زمین راه گشوده و به نرمی بر ماه فرود آمده است, سفینه‌های فضایی بدون سرنشین، سیاره‌های مریخ، زهره, زحل و ... را عکس‌برداری و مطالعه کرده‌اند و هواپیماها در کوتاه‌ترین زمان اقیانوس‌ها و قاره‌هارا در می‌نوردند؛ هنوز مهمترین مسأله برای کارخانه‌های هواپیماسازی و شرکت‌های هواپیمایی، پروازی ایمن و مطمئن است.امّا چگونه می‌توان سلامت و ایمنی یک پرواز را تضمین کرد؟ یکی از مهمترین کارها در این زمینه، اطمینان از سلامت کامل بدنه، موتور و سیستم‌های داخلی یک هواپیما است. کاری که توسط متخصصان تعمیر و نگهداری هواپیما انجام می‌گیرد.
دانشجویان رشته تعمیر و نگهداری هواپیما در چهار بخش، اطلاعات پایه را کسب می‌کنند که این چهار بخش عبارتند از:
الف) زبان انگلیسی،‌ زیرا اکثر کتب درسی این رشته به زبان انگلیسی است.
ب) دانش عمومی و پایه، شامل:
فیزیک، مکانیک،‌ ترمودینامیک و ...
پ) دانش تخصصی، شامل:
آئرودینامیک، موتور جت، موتور پیستوله، بدنه هواپیما، سیستم‌های آلات دقیق هواپیما (دانشجویان کارگاه‌های عملی این دروس را نیز می‌گذرانند.)ت) کارگاه‌های تخصصی که شامل دروس عملی درس‌های تخصصی می‌شود.پس از پایان تحصیلات دانشگاهی نیز فارغ‌التحصیلان این رشته به هواپیمایی کشوری معرفی می‌شوند تا در آزمون نهایی موتور یا بدنه هواپیما شرکت کنند و در صورت موفقیت در این آزمون، به آنها مدرک پایه داده می‌شود که براساس این مدرک می‌توانند در شرکت‌های حمل و نقل هوایی یا کارخانه‌های تعمیر موتور و بدنه هواپیما استخدام ‌شوند. گفتنی است که بسیاری از متخصصان تعمیر و نگهداری هواپیما پس از چند سال فعالیت در یک شرکت یا کارخانه، و به دست آوردن تجربه و تخصص لازم،‌ براساس نیاز شرکت یا کارخانه مورد نظر برای آزمون تخصصی به هواپیمایی کشوری معرفی می‌شوند. برای مثال یک متخصص تعمیر و نگهداری هواپیما امکان دارد برای تخصص موتور بوئینگ 747 یا بدنه ایرباس و موارد دیگر به هواپیما کشوری معرفی شود و در صورتی که در آزمون تخصصی این رشته موفق گردد به او مدرک تخصصی داده می‌شود و براساس این مدرک می‌تواند به هواپیمایی که در آن تخصص پیدا کرده است،‌ اجازه پرواز دهد و از لحاظ فنی، صلاحیت پرواز هواپیمای مورد نظر را تأیید نماید.
توانایی‌های لازم :
متخصص تعمیر و نگهداری هواپیما را می‌توان پزشک هواپیما دانست چون همان‌طور که پزشک باید بدن انسان را کاملاً بشناسد، یک متخصص تعمیر و نگهداری هواپیما نیز باید تمام اجزای هواپیما را بشناسد تا اگر مشکلی پیش آمد، متوجه شود که این مشکل مربوط به کدام قطعه است و با تعمیر یا تعویض قطعه مورد نظر، ایمنی یک پرواز را تضمین کند. از همین‌رو دانشجوی این رشته باید خلاقیت، پشتکار و علاقه فراوان به کارهای فنی داشته باشد تا بتواند دروس متفاوت و متنوع این رشته را با موفقیت مطالعه کرده و در نهایت متخصص توانمندی شود.همچنین دانشجوی این رشته باید به ریاضیات و فیزیک و مکانیک علاقه‌مند باشد. در ضمن دانشجویی که به فکر پشت میزنشینی و کاری تمیز و مرتب و خارج از محیط کارگاه باشد، در این رشته موفق نخواهد شد. دانشجوی تعمیر و نگهداری هواپیما باید لباس کار بپوشد و از کارهای بسیار ساده کارگاه حتی شستن قطعات هواپیما شروع کند و به تدریج مطالب را فرا بگیرد؛ بدون این که از کار کردن و فعالیت در کارگاه ابایی داشته باشد.گفتنی است که رشته تعمیر و نگهداری هواپیما تنها از بین داوطلبان مرد دانشجو می‌پذیرد.
موقعیت شغلی در ایران :
سازمان هواپیمایی ناظر و کنترل کننده صنعت تعمیر و نگهداری هواپیما است به همین دلیل بازار کار وسیعی برای فارغ‌التحصیلان این رشته ندارد اما شرکت‌های حمل و نقل هوایی مثل آسمان، هما، کیش‌ایر و شرکت‌های تعمیر اساسی موتور و بدنه هواپیما مثل صنایع هواپیمایی ایران سها، هلی‌کوپتر سازی پنها و هواپیما سازی ایران هسا و بعضی از شرکت‌هایی که کارهای جنبی در زمینه تعمیر و نگهدای موتور و بدنه هواپیما انجام می‌دهند، مراکز اصلی جذب فارغ‌التحصیلان این رشته هستند. از سوی دیگر تعدادی از فارغ‌التحصیلان با توجه به اطلاعات خوبی که در زمینه مکانیک و الکترونیک دارند، جذب کارخانه‌ها و شرکت‌های دیگر مثل ایران خودرو می‌شوند و در کل می‌توان گفت که هیچ یک از فارغ‌التحصیلان توانمند این رشته بیکار نمی‌مانند.
درس‌های این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
ریاضی عمومی، فیزیک مکانیک، فیزیک حرارت، شیمی عمومی، فیزیک الکتریسته و مغناطیس، برنامه‌نویسی کامپیوتر، معادلات دیفرانسیل.
دروس اصلی و تخصصی:
استاتیک،‌ مبانی مهندسی برق الکترونیک، مقاومت مصالح، دینامیک عمومی، اصول ارتعاشات، تئوری ماشین، مکانیک سیالات عمومی، ترمودینامیک عمومی، علم مواد،‌ تکنولوژی و روش‌های جوشکاری، کارگاه جوشکاری، طراحی اجزاء ماشین، ایمنی در محیط کار، انتقال حرارت عمومی،‌ نقشه‌کشی صنعتی،‌ اصول مدیریت، آئرودینامیک، کارگاه ماشین‌ابزار،‌ پروسه‌های ساخت و مواد، مبانی و کنترل خوردگی، تست‌های غیرمخرب، ساختمان هواپیما،‌ مکانیک پرواز، موتورهای پیستونی، کارگاه موتورهای پیستونی، موتور جت،‌ نقشه‌کشی تخصصی،‌ کارگاه تعمیر بال و بدنه،‌ سیستم‌های الکتریکی هواپیما، سیستم‌های اندازه‌گیری و آلات دقیق هوایی، آنالیز سیستم‌های هواپیما، کارگاه سیستم‌های هواپیما، زبان تخصصی سیستم‌های مکانیکی هواپیما مقرارت هواپیمایی، کارآموزی، پروژه تخصصی.(بسیاری از درس‌های این رشته همراه با آزمایشگاه است.)